دادنامه ۶۲۸ هیات عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص کسور قانونی فوق العاده کاربااشعه
شماره دادنامه: ۶۲۸
تاریخ دادنامه : ۱۳۹۲/۰۹/۱۱
کلاسه پرونده: ۹۲/۸۱۱
شاکی: قائم مقام سازمان انرژی اتمی
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
موضوع شکایت و خواسته: اعمال ماده ۹۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲
گردش کار: قائم مقام سازمان انرژی اتمی به موجب نامه شماره ۱۰۰۰۹۳-۱۳۹۰/۱۲/۱۰، ضمن ارائه چندین رای از شعب ۹، ۴، ۳ و ۲ دیوان عدالت اداری، اعمال ماده ۹۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ و صدور رای ایجاد رویه را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که: با سلام و تحیت به استحضار می رساند:
۱- مطابق مفاد بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه به افرادی که به طور مستمر به کار با اشعه اشتغال داشته باشند، تا پنجاه درصد حقوق و مزایا به عنوان فوق العاده کار با اشعه پرداخت می شود. از سوی دیگر، بر اساس دادنامه شماره ۱۱۲- ۱۳۸۵/۳/۷ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، فوق العاده مزبور از مصادیق مزایای مستمر تلقی و مشمول پرداخت کسور بازنشستگی است.
۲- درباره کارکنانی که مشمول قانون یاد شده بوده و قبل از سال ۱۳۸۶ بازنشسته شده اند، این تردید وجود داشت که آیا کسور بازنشستگی از حقوق و مزایای مذکور، از تاریخ تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه برداشت شود و یا از تاریخ رای وحدت رویه فوق الذکر، مدیر دفتر هیأت عمومی در پاسخ به استعلام این سازمان، طی نامه شماره هـ/۸۲/۷۰- ۱۳۸۷/۱/۲۸ اعلام کردند که حسب نظر معاون قضایی دیوان، از تاریخ لازم الاجرا شدن قانون، نسبت به مستخدمان واجد شرایط، قابلیت اجرایی دارد. بر این اساس مبالغ قابل توجهی بابت کسور بازنشستگی به حساب سازمان بازنشستگی کشوری، واریز شد.
۳- اداره کل فنی سازمان بازنشستگی کشوری، با اصلاح احکام کارگزینی از زمان تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه موافقت کرده و سازمان انرژی اتمی نیز در ابتدا نسبت به اصلاح احکام زمان اشتغال شاغلان و بازنشستگان اقدام و پس از پرداخت مابه التفاوت متعلق به افراد ذی نفع، مبالغ معتنابهی به عنوان کسور بازنشستگی به صندوق بازنشستگی کشوری واریز کرده است.
۴- راجع به موضوع مشابه، آراء متعددی از شعب مختلف آن دیوان، مبنی بر الزام دستگاههای دولتی به پرداخت فوق العاده مزبور از تاریخ استحقاق ( تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه ۱۳۶۸/۱/۲۰) صادر شده که جهت سهولت دسترسی، ۱۰ فقره آن ضمیمه است. شایان ذکر این که تعداد زیادی از کارکنان بازنشسته این سازمان در مانحن فیه ذی نفع هستند. با این وصف، خواهشمند است دستور فرمایید به منظور اتخاذ رویه واحد و الزام دستگاههای مربوط، موضوع محاسبه کسور بازنشستگی از فوق العاده کار با اشعه، از زمان تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه ۱۳۶۸/۱/۲۰ را در هیأت عمومی مطرح نمایند تا از طرح دعاوی متعدد در دیوان عدالت اداری پیش گیری شود. گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۴۷۴۴۹ با موضوع دادخواست آقای صفرعلی غلامی باد محمود به طرفیت مرکز آموزش، تحقیقاتی و درمان قلب و عروق شهیدرجایی و سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت فوق العاده کار با اشعه بر مبنای کامل حقوق و مزایا، به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۲۰۱۹۸۴-۱۳۹۰/۷/۳۰، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به محتویات پرونده و پاسخ واصله نظر به این که مطابق بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال ۱۳۶۸ مقرر شده است تا پنجاه درصد حقوق و مزایای مستمر به عنوان فوق العاده کار با اشعه پرداخت شود. بنابراین با عموم و اطلاق بند مذکور و رای شماره ۱۴۶۶ تا ۱۴۶۸- ۱۳۸۶/۱۲/۱۲ هیأت عمومی دیوان حق اشعه باید بر مبنای حقوق و مزایا و بر اساس درصدی که در اجرای قانون مذکور دانشگاه تعیین و تصویب کرده یا می کند پرداخت شود و خواسته از این جهت از تاریخ استحقاق تا ۱۳۸۸/۱/۱ موجه است لذا با وارد دانستن شکایت شاکی به الزام مشتکی عنه به پرداخت مابه التفاوت حکم صادر می شود. رای دیوان قطعی است.
ب: شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۵۶۶۴۳ با موضوع دادخواست خانم معصومه بهادری به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران و سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت فوق العاده کار با اشعه بر مبنای کامل حقوق و مزایا، به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۲۰۲۲۱۸-۱۳۹۰/۸/۲۸، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به محتویات پرونده و پاسخ واصله نظر به این که مطابق بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال ۱۳۶۸ مقرر شده است تا پنجاه درصد حقوق و مزایای مستمر به عنوان فوق العاده کار با اشعه پرداخت شود. بنابراین با عموم و اطلاق بند مذکور و رای شماره ۱۴۶۶ تا ۱۴۶۸- ۱۳۸۶/۱۲/۱۲ و ۱۰۷-۱۳۸۸/۲/۲۰ هیأت عمومی دیوان حق اشعه باید بر مبنای حقوق و مزایا و بر اساس درصدی که در اجرای قانون مذکور دانشگاه تعیین و تصویب کرده یا می کند پرداخت شود و خواسته از این جهت از تاریخ استحقاق تا ۱۳۸۸/۱/۱ موجه است لذا با وارد دانستن شکایت شاکی به الزام مشتکی عنه به پرداخت مابه التفاوت حکم صادر می شود. رای دیوان قطعی است.
ج: شعبه دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۵۴۳۲۳ با موضوع دادخواست خانم ماهرو مهرابیان به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی استان کرمان و سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت فوق العاده کار با اشعه بر مبنای کامل حقوق و مزایا، به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۵۴۳۲۳- ۱۳۹۰/۹/۲۶، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به محتویات پرونده و پاسخ واصله نظر به این که مطابق بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال ۱۳۶۸ مقرر شده است تا پنجاه درصد حقوق و مزایای مستمر به عنوان فوق العاده کار با اشعه پرداخت شود. بنابراین با عموم و اطلاق بند مذکور و رای شماره ۱۴۶۶ تا ۱۴۶۸- ۱۳۸۶/۱۲/۱۲ و ۱۰۷- ۱۳۸۸/۲/۲۰هیأت عمومی دیوان حق اشعه باید بر مبنای حقوق و مزایا و بر اساس درصدی که در اجرای قانون مذکور دانشگاه تعیین و تصویب کرده یا می کند پرداخت شود و خواسته از این جهت از تاریخ استحقاق تا ۱۳۸۸/۱/۱ موجه است لذا با وارد دانستن شکایت شاکی به الزام مشتکی عنه به پرداخت مابه التفاوت حکم صادر می شود. رای دیوان قطعی است.
د: شعبه سوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۷۴۲۹ با موضوع دادخواست آقای مصطفی توسلی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران – سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت فوق العاده کار با اشعه بر مبنای ۵۰% حقوق و مزایا، به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۳۰۲۱۵۸- ۱۳۹۰/۷/۲۵، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به اوراق و محتویات پرونده و مضمون لایحه دفاعیه طرف شکایت نظر به این که بر طبق بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال ۱۳۶۸ مقرر شده است که تا ۵۰% حقوق و مزایا به عنوان فوق العاده کار با اشعه بـه کسانی که بـه طور مستمر بـا اشعه سر و کار دارند پرداخت شود. بنابراین تفکیک یـا استثنای بعضی از مزایـا در محاسبه و پرداخت و فوق العاده مذکور پایگاه وجاهت قانونی ندارد مدلول رای شماره ۱۴۶۶ تا ۱۴۶۸-۱۳۸۶/۱۲/۱۲ نیز موید همین معنی است لذا به وارد بودن شکایت مطروحه و الزام خواندگان به اعلام حکم کارگزینی بازنشستگی محاسبه و پرداخت فوق العاده کار با اشعه به شاکی تا میزان ۵۰% حقوق و مزایا از جمله فوق العاده جذب از تاریخ استحقاق قانونی ۱۳۸۸/۱/۱ حکم صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است.
هـ: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۹۲۲۴۸ با موضوع دادخواست آقای پرتو بختیاری پولادوند به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی شهید بهشتی تهران ( بیمارستان امام حسین(ع)) – سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت کامل فوق العاده کار با اشعه از تاریخ استحقاق موضوع قانون حفاظت در برابر اشعه، به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۴۰۲۰۴۶- ۱۳۹۰/۷/۱۰، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دادخواست شاکی دایر بر صدور حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت کامل فوق العاده کار با اشعه با توضیح این که مشتکی عنه در پرداخت فوق العاده مزبور منحصراً ۵۰% حقوق و فوق العاده شغل را محاسبه کرده و به سایر مزایا تسری نداده است با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه مشتکی عنه به شماره فوق الذکر، نظر به این که اطلاق بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب ۱۳۶۸/۱/۲۰ شامل حقوق و مزایا است تضییق دایره آن منحصراً به حقوق و فوق العاده شغل توجیه قانونی ندارد علی هذا شکایت وارد تشخیص و به استناد ماده مرقوم و مواد ۷ و ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵ و دادنامه شماره ۱۴۶۶ تا ۱۴۶۸- ۱۳۸۶/۱۲/۱۲ هیأت عمومی دیوان حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت فوق العاده درخواستی تا ۵۰% کل حقوق و مزایای مستمر و مابه التفاوت معوقه از تاریخ استحقاق تا تاریخ بازنشستگی و به تبع آن اصلاح احکام بازنشستگی با اعمال حق اشعه صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است.
و: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۰۷۴۵۷ با موضوع دادخواست آقای حسن سیفان به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران – سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت کامل فوق العاده کار با اشعه، به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۴۰۲۴۴۳- ۱۳۹۰/۸/۲۲، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دادخواست شاکی دایر به صدور حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت کامل فوق العاده کار با اشعه با توضیح این که مشتکی عنه در پرداخت فوق العاده مزبور منحصراً ۵۰% حقوق و فوق العاده شغل را محاسبه کرده و به سایر مزایا تسری نداده است با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه مشتکی عنه به شماره فوق الذکر نظر به این که اطلاق بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب ۱۳۶۸/۱/۲۰ شامل حقوق و مزایا است تضییق دایره آن منحصراً به حقوق و فوق العاده شغل توجیه قانونی ندارد علی هذا شکایت وارد تشخیص و به استناد ماده مرقوم و مواد ۷ و ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵ و دادنامه شماره ۱۴۶۶ تا ۱۴۶۸- ۱۳۸۶/۱۲/۱۲ هیأت عمومی دیوان به الزام دستگاه متبوع به پرداخت فوق العاده درخواستی تا ۵۰% کل حقوق و مزایای مستمر و مابه التفاوت معوقه از تاریخ استحقاق تا تاریخ بازنشستگی و به تبع آن اصلاح احکام بازنشستگی با اعمال حق اشعه، حکم صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است.
ز: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۰۴۷۸۷ با موضوع دادخواست آقای عزیزالله شاه منصوری به طرفیت ۱- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران ۲- سازمان بازنشستگی کشوری و به خواسته پرداخت کامل فوق العاده کار با اشعه موضوع بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه، به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۴۰۲۴۰۴- ۱۳۹۰/۸/۱۷، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: در خصوص دادخواست شاکی دایر به صدور حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت کامل فوق العاده کار با اشعه با توضیح این که مشتکی عنه در پرداخت فوق العاده مزبور منحصراً ۵۰% حقوق و فوق العاده شغل را محاسبه کرده و به سایر مزایا تسری نداده است با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه دفاعیه مشتکی عنه به شماره فوق الذکر نظر به این که اطلاق بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب ۱۳۶۸/۱/۲۰ شامل حقوق و مزایاست تضییق دایره آن منحصراً به حقوق و فوق العاده شغل توجیه قانونی ندارد علی هذا شکایت وارد تشخیص و به استناد ماده مرقوم و مواد ۷ و ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵ و دادنامه شماره ۱۴۶۶ تا ۱۴۶۸- ۱۳۸۶/۱۲/۱۲ هیأت عمومی دیوان حکم بر الزام دستگاه متبوع به پرداخت فوق العاده درخواستی تا ۵۰% کل حقوق و مزایای مستمر و مابه التفاوت معوقه از تاریخ استحقاق تا تاریخ بازنشستگی و به تبع آن اصلاح احکام بازنشستگی صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است. ح: شعبه نهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۴۲۲۲۴ با موضوع دادخواست آقای سیدتقی سیادتی به طرفیت دانشگاه علوم بهزیستی- سازمان بازنشستگی و به خواسته برقراری کامل حق اشعه به میزان ۵۰% کل حقوق و مزایای مستمر و غیر مستمر، به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۸۰۹۰۰۹۰۳۰۳۲- ۱۳۹۰/۱۰/۱۴، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به اوراق و محتویات پرونده و ملاحظه لایحه مشتکی عنه ثبت به شماره ۹۰۳۱۳۲-۱۳۹۰/۸/۲ دفتر شعبه نهم نظر به این که به موجب بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال ۱۳۶۸ مجلس شورای اسلامی مقرر شده است که تا ۵۰% حقوق و مزایا به عنوان فوق العاده کار با اشعه به کسانی که به طور مستمر با اشعه در تماس هستند پرداخت شود و آراء وحدت رویه شماره ۳۷۱- ۱۳۸۳/۸/۱۰ و ۱۴۶۶ الی ۱۴۶۸- ۱۳۸۶/۱۲/۱۲ و ۶۹۳- ۱۳۸۷/۱۰/۲۲ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز مقید این معنا است بنابراین تفکیک یا استثناء بعضی از مزایا در محاسبه و پرداخت فوق العاده حق اشعه فاقد وجاهت قانونی است علی هذا مستنداً به مواد ۷ و ۱۳ و ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری به وارد بودن شکایت شاکی و الزام مشتکی عنه به محاسبه و پرداخت فوق العاده کار با اشعه به شاکی تا میزان ۵۰% حقوق و مزایا مشمول کسورات بازنشستگی از تاریخ استحقاق تا ۱۳۸۸/۱/۱ حکم صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است.
ط: شعبه نهم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۰۰۹۹۸۰۹۰۰۰۲۷۰۳۹ با موضوع دادخواست آقای خلیل علوی به طرفیت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی ارومیه و سازمان بازنشستگی و به خواسته برقراری کامل حق اشعه به میزان ۵۰% کل حقوق و مزایای مستمر و غیر مستمر، به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۹۰۲۰۶۵- ۱۳۹۰/۷/۲۴، مفاداً به شرح آینده به صدور رای مبادرت کرده است: با توجه به اوراق و محتویات نظر به این که به موجب بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال ۱۳۶۸ مجلس شورای اسلامی مقرر شده است که تا ۵۰% حقوق و مزایا به عنوان فوق العاده کار با اشعه به کسانی که به طور مستمر با اشعه در تماس هستند پرداخت شود و آراء وحدت رویه شماره ۳۷۱- ۱۳۸۳/۸/۱۰ و ۱۴۶۶ تا ۱۴۶۸- ۱۳۸۶/۱۲/۱۲ و ۶۹۳- ۱۳۸۷/۱۰/۲۲ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نیز مفید این معناست بنابراین تفکیک یا استثناء بعضی از مزایا در محاسبه و پرداخت فوق العاده حق اشعه فاقد وجاهت قانونی است علی هذا مستنداً به مواد ۷ و ۱۳ و ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری به وارد بودن شکایت شاکی و الزام مشتکی عنه به محاسبه و پرداخت فوق العاده کار با اشعه به شاکی تا میزان ۵۰% حقوق و مزایا مشمول کسورات بازنشستگی از تاریخ استحقاق حکم صادر و اعلام می شود. رای دیوان قطعی است. هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رای مبادرت میکند.
رای هیأت عمومی
مطابق بند ۴ ماده ۲۰ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال ۱۳۶۸، به افرادی که به طور مستمر به کار با اشعه اشتغال داشته باشند بر مبنای مقدار و شرایط بالقوه پرتودهی محیط کار و به تشخیص واحد قانونی و طبق آیین نامه های مربوط تا پنجاه درصد حقوق و مزایا فوق العاده کار با اشعه تعلق می گیرد. با توجه به این که حکم مذکور تا زمان اجرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری، موضوع بند ۳ ماده ۶۸ قانون مرقوم حاکمیت داشته است و از تاریخ تصویب قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب سال ۱۳۶۸ و استحقاق اشخاص به دریافت حق اشعه، دستگاه متبوع مستخدم مکلف است کسورات قانونی متعلق را با توجه به استحقاق مستخدم، به هنگام پرداخت حق اشعه به حساب صندوق بازنشستگی مربوط واریز کند، بنابراین آراء شعبه سوم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه های۰۰۹۹۷۰۹۰۰۳۰۲۶۵۲ – ۱۳۹۰/۸/۳۰ و ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۳۰۲۱۵۸-۱۳۹۰/۷/۲۵ و آراء شعبـه چهـارم دیوان عـدالت اداری بـه شمـاره دادنـامه های ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۹۲۲۴۸- ۱۳۹۰/۷/۱۰ و ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۴۰۲۴۴۳- ۱۳۹۰/۸/۲۲ و ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۰۴۰۲۴۰۴ – ۱۳۹۰/۸/۱۷ که بر استحقاق مستخدم به دریافت حق اشعه از تاریخ تصویب قانون با لحاظ اشتغال به کار با اشعه و اصلاح احکام بازنشستگی صادر شده، صحیح است و در اجرای حکم مقرر در بند ۳ ماده ۱۲ و ماده ۹۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲، به عنوان ایجاد رویه اعلام می شود و برای شعب دیوان، ادارات و اشخاص حقیقی و حقوقی مربوط لازم الاتباع است.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
محمدجعفر منتظری
